Alcohol

‘Waarom drink jij geen alcohol, is dat uit principe?’

Deze vraag heb ik in mijn leven al vaak moeten beantwoorden. Dat vind ik niet erg, op zich. Feit is alleen wel dat ik dit meestal moet proberen uit te leggen terwijl de alcohol rijkelijk vloeit en dit de nodige geluidsoverlast met zich meebrengt. Als ik al schreeuwend over de harde muziek en de andere schreeuwende mensen heen moet proberen te komen en ik daarnaast ook nog moet proberen enigszins in de maat te blijven bewegen, (ik noem het maar geen dansen want dat zou niet respectvol zijn naar het dansen toe) kan het zijn dat ik mijn punt wat minder goed weet te verwoorden dan onder andere omstandigheden. Vandaar nu een berichtje op mijn blog.

Alcohol dus. Waarom niet?

Ik bedenk me maar altijd, waarom wel? Deze vraag stel ik ook vaak terug aan mensen die mij eerst vroegen waarom ik niet dronk. Waarom drink jij wél alcohol? De antwoorden die ik tot nu toe het meeste heb gehoord zijn:


'Tja, het is gewoon gezellig.'
'Met alcohol durf ik eerder op iemand af te stappen en te gaan dansen.'
'Ja, hallo, ik vind het gewoon lekker.'

Oké. Nou, ik moet zeggen, dit vind ik helemaal geen domme redenen. Het is wel zo dat deze redenen voor mij niet echt gelden. Mijn leven is namelijk best gezellig, ondanks dat ik nooit alcohol drink. Mensen die mij wat beter kennen weten dat punt twee, er wat losser door worden, sowieso niet echt een probleem voor mij is. Af en toe denk ik dat ik maar beter alcohol moet gaan drinken omdat ik dan misschien wel normaal ga doen. Ga met mij dansen en je schaamt je nooit meer voor jezelf. Aanrader. Dan het derde punt; sommige alcoholische drankjes zijn gewoon lekker. Ieder zijn smaak, helemaal prima. Ik heb genoeg alcohol geroken in mijn leven en alleen dat is voor mij al genoeg om het niet te willen drinken.

BOE!
Hee, wat een negatieve zeikzak. Ja, dat vind ik eigenlijk ook. Sjongejonge. Zit ze hier gewoon alcohol helemaal af te kraken. BOE!

Dan nu dus de positieve dingen aan alcohol. Ten eerste lach ik me wekelijks helemaal kapot om mensen die niet meer 'helemaal helder' zijn. Ik bedoel, ik vind het hilariteit-level vrij hoog liggen als mensen bier drinken, plassen, bier drinken, plassen, bier drinken, plassen, bier drinken, kotsen, klagen, slapen, een gigantische kater hebben en vervolgens zeggen: ‘Oke, dat was echt een AWEESOMMEEE feest!’ Dude, je weet niet eens meer wat er is gebeurd. Ik kan daar best wel van genieten.

Ten tweede vind ik het echt heel leuk om te zien dat er wel echt mensen zijn die ‘losser’ worden van alcohol. Dan bedoel ik niet die mensen die aan je gaan hangen en je mateloos irriteren maar die mensen die normaal wat stiller zijn en nu lekker dansen en mensen aanspreken. Dat vind ik echt leuk om te zien. Alcohol +1.

Suikergehalte
Ten derde vind ik de drankspelletjes die zijn bedacht rondom alcohol echt keileuk. Kijk, ik doe die spelletjes dus altijd met Taksi of Cola. Het suikergehalte in mijn bloed stijgt dan dus altijd tot een hoogtepunt waar je u tegen zegt. Waarschijnlijk draagt de gigantische hoeveelheid suiker in mijn bloed ook wel een beetje bij aan het feit dat ik die spelletjes zo leuk vind, maar oké. Ik vind het altijd hartstikke gezellig en sommige spelregels zijn best goed bedacht.

Nu kan ik natuurlijk, om mijn punt er even lekker in te wrijven, ook nog allemaal slimme, kristalheldere, wetenschappelijk bewezen zaken noemen betreffende gezondheid, (verkeers)ongelukken, verslavingen, vandalisme en andere ellende rondom alcohol. Maar daar ga ik niet eens aan beginnen. Dat weet iedereen echt wel zo onderhand. Het is ook niet mijn bedoeling om een soort preek op jullie af te vuren. 

Of je nu elke avond kilometers alcohol drinkt of niet, wie ben ik om je te veroordelen? Jullie weten nu waarom ik geen alcohol drink en hoe ik erover denk. De volgende keer dat ik je tegenkom in Tilburg met een Ice-Tea in mijn hand doen we een dansje en proosten we op het goede leven. Deal?

Brand in mijn straat

Het was vrijdagavond 22.30 uur. Aangezien ik een top sociaal leven heb, was ik deze vrijdagavond hard aan het werk voor school. Ik moest een column schrijven voordat de deadline was verstreken en het wilde maar niet lukken. Opeens hoorde ik dat er hard op de voordeur en de ramen werd geklopt. (De noodzaak tot kloppen werd waarschijnlijk veroorzaakt door het consequente falen van onze bel.) Ik liep de trap af en opende enigszins op mijn hoede de voordeur.

'Je moet nu je auto wegzetten! De brandweer moet er door. Wie parkeert nu zo haar auto, dat is toch levensgevaarlijk, joh!?' Ik had me op zich terwijl ik de trap afliep geestelijk wel op een aantal zaken voorbereid maar het plotselinge bezit van een auto was de revue nog niet gepasseerd. Er schoten een aantal gedachtes door mijn hoofd: 1. Auto? 2. Brand?
Mijn antwoord luidde: 'Ik ben een student, denk je dat die auto van mij is?' De vrouw die mij valselijk beschuldigde, keek me nu enigszins glazig aan. Ik besloot dat mijn vraag op zich wel door kon als retorisch en stelde een volgende vraag: 'Nou, waar is de brand?'

Inboedelverzekering
Deze geweldige vrouw dacht weer dat mijn vraag retorisch was en liep dus zonder te antwoorden door. Op naar de volgende persoon die ze kon beschuldigen.

Ik moet eerlijk zeggen dat ik me niet echt zorgen maakte. Ik dacht: 'Ben ik even blij dat ik net mijn inboedelverzekering heb afgesloten' en ik liep naar buiten om de boel eens te gaan examineren. De vrouw die mij zo aardig kwam waarschuwen had op zich wat één punt betreft wél gelijk. Brand was er. Bij de overburen in de tuin.

      
Het vuur laaide al lekker op en het zag er best mooi uit. Ik voelde ondanks mijn geringe ervaring toch stiekem de journalist in mij ontwaken en besloot foto's te maken en goed te luisteren naar wat de mensen zeiden. Tevens was dit een mooie gelegenheid om eindelijk eens te zien wie er allemaal in mijn straat woonden. Mensen die ik nog nooit had gezien begonnen gelijk met elkaar te praten en onze straat stond als één geweldig geheel de vuur-show te aanschouwen. Als je ooit wat meer verbondenheid zoekt in je straat of je wilt gewoon graag weten wie je buren zijn, steek iets in de fik, gegarandeerd succes.

Testosteron
De brandweer was intussen gearriveerd en ook de politie kwam eens even een kijkje nemen. Onze incidentele buurtbijeenkomst was intussen dusdanig grootschalig geworden dat de politie zich genoodzaakt zag de straat af te zetten. Aanstellers. Ook was het testosteron-gehalte van de brandweermannen wat aan de hoge kant. Zonder aan te bellen of op het raam te kloppen beukten ze de voordeur in. Zo van, ja er is brand in je tuin dus die voordeur moet echt helemaal kapot. Later hoorde ik, terwijl ik als een echte badass journalist een gesprek tussen de politiemensen afluisterde, dat ze de achterdeur ook hadden ingebeukt. Zoals ik al zei, teveel testosteron.

Eigenlijk was het blussen binnen 5 minuten gebeurd. Niet veel bijzonders. Om 23.30 was het hele circus ook wel een beetje voorbij en begonnen de meeste mensen weer huiswaarts te keren. Ook de vaders die hun kinderen in hun pyjama uit bed hadden gesleurd omdat ze vast en zeker de brandweer in hun straat wilden zien en dit nooit meer zouden vergeten omdat het zo geweldig was, keerden weer terug naar hun huis. Ik zou als kind alleen maar bang zijn als het huis van mijn buren stond af te fikken en de rest van mijn leven niet meer rustig kunnen slapen, maar oké, ieder zijn ding.

Aanleiding
Ik heb nog een poosje tegen een lantaarnpaal leunend staan kijken naar de mensen die nog even met elkaar bleven praten. Eerst ging het nog over de brand en over wie er nu eigenlijk in dat huis woonde maar langzaam verslapte de aandacht en begon men te praten over televisieprogramma's en Linda de Mol. Dit was voor mij het teken de groep te verlaten.   

De aanleiding voor de brand is tot op heden niet bekend. Dat is toch altijd jammer. De politie dacht niet dat er sprake was van aanstichting omdat er geen tekenen waren die daarop wezen. Nu, misschien is daar ook wel geen bewijs voor maar ik wilde toch deze foto nog delen.

Ik beschuldig trouwens niemand hoor, gewoon een constatering. Het was een interessante avond.