Verjaardag

Ik was jarig. Er kwamen speciaal voor mij mensen naar Langerak toe, ze namen cadeautjes mee die ze net hadden ingepakt en keken vervolgens verheugd naar mij terwijl ik het weer uitpakte en het pakpapier weggooide. Ze pakten mijn rechterhand vast met hun eigen rechterhand en schudde hem zo'n drie of vier keer op en neer terwijl ze 'gefeliciteerd' of 'eindelijk volwassen' zeiden. Sommige mensen wilden mij zelfs drie keer kussen. Rechterwang, linkerwang, rechterwang. De meeste mensen mogen dat niet, een aantal wel. Eigenlijk is dat vreemd, dat kussen, want het enige wat ik ervan ervaar is dat je enigszins ongemakkelijk met je wangen langs elkaar staat te schuren. Maar oke.

Je verjaardag vieren. Oké, ergens snap ik het nog wel dat jullie allemaal verschrikkelijk blij zijn dat ik ooit een keer geboren ben. En natuurlijk willen jullie dat elk jaar vieren maar toch blijft het vreemd.

Ja, tuurlijk is het een Stuij
Ik begin niet helemaal bij het begin. Ik sla een stukje van het proces over. Ik mag dan nu 18 zijn, ik ben nog niet volwassen genoeg om openlijk over het voorgaande proces te durven praten. Op een gegeven moment zit je nu eenmaal in de buik van je moeder. Je schopt eens flink tegen de binnenkant van die ballon aan en draait je een aantal keer om. 

Uiteindelijk heb je het wel gezien daar en wil je eruit. Je gaat er eens goed voor liggen, geeft je moeder de laatste trap en hoopt dat ze haar best een beetje doet. Ik deed zelfs als vies, slijmerig hoopje baby mijn eigen zin al. Ik kreeg het, uiteraard, voor elkaar om er verkeerd uit te komen. 'Het is een stuit!' zei de verpleegkundige. 'Ja, tuurlijk is het een Stuij..' zei mijn vader. 

Ik werd geboren op 4 mei. Het was 07.10 uur. Mijn ouders dachten dat ik een enorme spleet in mijn kop had aangezien mijn hoofd er het eerst uit had moeten komen. Maar nee, het was geen spleet in mijn hoofd, het was de onderkant.

Ik had geen haar. Dat duurde 2 jaar. Toen kreeg ik eindelijk haar, wat waren mijn ouders blij. Het was rood. Ze waren vast nog steeds wel blij.

Cadeautjes
Eigenlijk kwamen al die mensen vandaag dus naar Langerak om te gedenken dat ik een bepaald aantal jaren geleden voor het eerst jankte en in een wiegje werd gelegd. Dat is heel aardig en dat waardeer ik enorm. Wat ik nu nog niet helemaal begrijp is waarom ik er geld voor krijg en cadeautjes. Want eigenlijk was ik niet degene die heeft besloten dat ik eruit wilde op 4 mei. Mijn ouders hebben wat dat betreft meer verantwoordelijkheid. Waarom geven wij dan toch die baby of dat kind of die volwassene de cadeautjes en het geld?

Als ik naar een verjaardag ga en er überhaupt al aan denk om iets mee te nemen vraag ik me altijd af hoeveel geld ik de vorige keer zelf van diegene heb ontvangen. Eigenlijk is het dus gewoon een plichtmatig heen-en-weer schuiven van geld. 'O ja, ik kreeg €10,- afgelopen jaar, nu geef ik hem weer €10,- terug.'

Gewoontes
Waarom iemand cadeautjes geven omdat hij toevallig die datum geboren werd? Waarom je duim omhoog richten als iets goed gaat en omlaag als dat niet zo is? Waarom je hoofd van rechts naar links bewegen als je iets niet wilt maar je hoofd op en neer bewegen als je het wel wilt? Waarom pijlen de lucht inschieten als er een nieuw kalenderjaar ingaat en mensen bekeuren als ze dat op andere dagen willen doen? Waarom in december chocoladeletters verkopen en in juni niet?
Gewoontes zijn vreemd.

Maar ik ben nu heel wat euro's en leuke cadeaus rijker dan waar ik vanmorgen mee begon. En dat allemaal alleen maar omdat ik op deze datum een aantal jaar geleden tevoorschijn kwam. Makkelijk hoor, dank jullie wel!